1. |
|
|||
Death from above, a siren signaling the final moment
A look in the sky, makes you see the face of death
Birth is given to a living hell, birth from destruction is our dream
Before we forget what is done, before we press the deadly trigger
We will remember what we 'll be, with ourselves fighting for freedom
In a dreamland of nostalgia, in a land of forgotten peace
The blood that was shed in the past was the cost of today’s freedom
Now the time has come for us to do the same for the next generation
Moments of glory, moments of blood, moments can change the history forever
Vision of sorrow visions of hate, visions are coming straight from the past.
Just before your life ends, a single thought in eternity,
What you’ve done in the past, acts of bravery acts of honor
Snow lies deep upon the earth still our voices warmly sing
Heralding the glorious birth of the son of all hatred
Hate in the beginning of all that’s good by a malevolent action
An irony of human nature, a pure lust for destruction
|
||||
2. |
|
|||
We have learned to live under fear
That we’ll never see our loved ones again
But ideals is the cause of the existence
It’s the only way to live this life with pride
Honor your ancestors even if you die
Don’t betray your holy soil and your fathers pride
With my comrades i stand, fight and die together
We are brothers in this living cold hell
And before the storm - the calm rules in the battlefield
The heavy fire is suddenly unleashed
As the hordes attack
Fearless we are
Fighting for valor and for motherland
In this silent night the enemies shall die
This is the final battle of my life
I hope I’ll die with pride besides my comrades
Purifying myself by a beautiful death
To be remembered, in a glorious myth
And meet with my ancestors in Valhalla
We are left alone in this dark winter night
Enemies we kill in this merciless fight
The memories of glory of ancestors of past
Live within our souls and in our hearts
|
||||
3. |
To the Battlements
03:06
|
|
||
Η πόλη μου, μου δίδαξε να ζω με τις αξίες
Του τίμιου, ενάρετου και μάχιμου πολίτη
Στις φάλαγγες ταγμένοι Υφικράτιοι οπλίτες
Απόδειξη της πίστης μας, το αίμα μας στη μάχη
Ακόνισα καλά την λεπίδα του σπαθιού μου
Καθώς την πόλη μου καιρός με αυτό να υπερασπίσω
Και την ασπίδα μου πάλι με λάδι να γυαλίσω
Να ξεχωρίζει το έμβλημα στον χαλασμό της μάχης
Είδα τα μάτια ενός εχθρού να ξεπετάγονται
Να πνίγεται μέσα στο ίδιο του το αίμα
Όταν το ξίφος μου τις σάρκες του κομμάτιασε
Ο χάρος τού έδωσε του θάνατου το στέμμα
Καθώς η μάχη συνεχίστηκε για ώρες
Ήρθε και μένα η σειρά μου να πεθάνω
Καθώς πολέμησα για τίμιο σκοπό
Ήταν γλυκό ποια το φιλί από τον Χάρο.
Ήταν μία μάχη με τιμή και ας ήταν στερνή
Ποτέ δεν πρόδωσα συντρόφους στις επάλξεις
Ποτέ δεν λύγισα από φόβο κόντρα στον εχθρό
Γιατί την πίστη μου την έδειξα με πράξεις
Το να μάχεσαι για τις ιδέες σου
Πέρα από καθήκον είναι και δικαίωμα
Δικαίωμα για οποιονδήποτε είναι ενάρετος και έχει ιδανικά
Δικαίωμα για οποιονδήποτε κρίθηκε άξιος να κρατήσει
Σπαθί και ασπίδα
Μες τα πεδία των μαχών
Γεννήθηκε η περηφάνια
Μέσα από πτώματα συντρόφων
Γεννήθηκαν τα ιδανικά
Μέσα από μάχες και συντρίμμια βρέθηκε νόημα στην ζωή
Μέσα από μάχες και πολέμους
Επακολούθησε η εξέλιξη
Πατέρας είναι το σπαθί
Και κόρη του είναι η υπερηφάνεια
Είναι η ιστορία μία μητέρα
Για γιό της έχει το παρών
|
||||
4. |
Glorious Death
03:08
|
|
||
Travel through the past
To feel the glorious moments
Of a glorious death
The pride and the sorrow for the lost ancestors
On the divinity of hades
Vices and virtues long lost
Resembling of the dark age
Missing of the old, true war
Of heroes worth of praise
Merciless scum being reattributed
By a hit of their sword
Fire and steel to the traitors
Disgracing our holy soil
A story of a legend lost
In the memories of warrior tales
The noble armor shining in the bloodied sun
Ready before his last fight
Knowing that death is the certainty of life
Seeking the end with no fear
Fight for ideals is a glorious thing
A cause worth your death
And you shall be written in the history forever,
And I’ll never forget
|
||||
5. |
|
|||
Πυξίδα μας στο μέλλον
Είναι το παρελθόν
Μαθήματα γεμάτο
Ορθώνεται μπροστά μας
Αντικρίζουμε τον Άρη αρματωμένο
Και οι Δίας μας κοιτά με περηφάνια
Της Ελλάδας αναγέννηση
Βαπτίζουν την γενιά μας
Πυξίδα μας στο μέλλον
Είναι το παρελθόν
Μαθήματα γεμάτο
Ορθώνεται μπροστά μας
Γενιά μου αρματωμένη
Ξανά με περηφάνια
Στον δρόμο των προγόνων μας
Να σπάσουν τα δεσμά μας
Την Πατρίδα μου ζητάνε να ξεχάσω
Σε ένα μέλλον που δεν έχει ιδανικά
Να πιστέψω σε έναν κόσμο
Που στον χάρτη
Δεν θα αντικρίζω την Ελλάδα
'Ήρωες δώσαν το κορμί τους
Να χαρίσουν στην Ελλάδα λευτεριά
Ποτέ δεν θα με πείσουν
Πως όλα γίναν για το τίποτα
Τα χρόνια ζύγωσαν και φέρανε την μέρα
Για να αποδείξουμε την πίστη μας στην μάχη
Εκεί που φαίνεται ποιός έχει την ψυχή
Άξια να δοθεί για έναν ανώτερο σκοπό
Τώρα που ζύγωσαν οι δύσκολες οι μέρες
Αδέλφια βλέπω να γινόμαστε γροθιά
Για να τιμήσουμε ξανά τους πεθαμένους
Τα χώματα των Ελλήνων τα ιερά
Τόσα χρόνια μία πατρίδα στο σκοτάδι
Διχασμένη να ντροπιάζει το όνομα της
Τώρα που ζύγωσαν εχθροί
Σαν αδέλφια θα πεθάνουμε στην μάχη.
Πυξίδα μας στο μέλλον
Είναι το παρελθόν
Μαθήματα γεμάτο
Ορθώνεται μπροστά μας
Γενιά μου αρματωμένη
Ξανά με περηφάνια
Στον δρόμο των προγόνων μας
Να σπάσουν τα δεσμά μας
|
||||
6. |
Eternal Evil
06:47
|
|
||
Fading horizons inside my blackened soul
Life was a pointless empty heartbeat
Emotions from another world of decay
In the darkness of a shadowy lone world
A bizarre intuition is dragging me down
Inside the never before
Lightened darkness
A fading ray of malevolence
But still I can continue
When i see the frozen figures of forgotten past
Of dark deeds and devilish crimes
Eternal Evil
All the wanted dreamed nightmares and darks thoughts
Came alive
To pray to the malicious son
To the father of the evil on his throne awaiting for me
With all his glory
Just a look chills my spine
The blasphemer, the hater, the abolishment of life
Awaits you there to be his servant
A servant of unholy god, a servant of the evil
Malevolent creation that need you to deliver
Deliverer of hate, deliverer of death
Abolishment of god, fallen from the skies
Allegiance to you, you Devilish creation
Let your will be my vengeance
Destroyer of benevolence, hater of life
Glory to the king of this Realm
Realm of the dead
Torture of the doomed
Of the never before eternal evil
|
||||
7. |
Razors
04:40
|
|
||
Στον δρόμο σου βρέθηκα πάλι
Ταγμένος εχθρός σου και αυτή την φορά
Προθέσεις Διαβόλου κατάφωρες
Αγγέλους να σφάζω στα γόνατα
Το μόνο που θέλω για σένα
Το τέλος να φέρω στην άδεια ζωή σου
Καιρός ποιά να μάθεις πως δαίμονας είμαι
Ελπίδες χαμένες για τέλος με λύτρωση
Σε βρήκα σταυρωμένο
Με καρφιά σκουριασμένα
Πάνω σε ανάποδο σταυρό
Και τώρα λεπίδες
Κομμάτια κάνω το κορμί σου
Και με ξύδι πλένω τις πληγές σου
Τα μάτια μου στάζουνε μίσος
Τα χνώτα μου στάχτες πτωμάτων μυρίζουν
Το ψέμα αποκτά προσωπείο
Σε κάθε δικό μου χαμόγελο
Κάθε μου λέξη, κάθε μου σκέψη
Κάθε μου πράξη έχει δόλιο σκοπό
Ότι είναι αγνό και καλό
Κομμάτια να γίνει σε τούτο τον κόσμο
Και παραμένεις σταυρωμένος
Με καρφιά σκουριασμένα
Πάνω σε ανάποδο σταυρό
Και τώρα λεπίδες
Κομμάτια κάνω το κορμί σου
Και με ξύδι πλένω τις πληγές σου
Ξυράφια
Μαύρος ουρανός
Κόκκινα τα αστέρια
Στάζουνε το αίμα των ανήμπορων θεών
Καθώς την ανθρωπότητα αντικρίζω υποταγμένη
Το σύμπαν επιτέλους υποκλίνεται σε μένα
Ψυχές δαιμονισμένες
Της γης οι κολασμένοι
Στους δρόμους ξυθήκανε και τρέφονται με σάρκες
Το αίμα τους χαρίζουνε με ζήλο στο όνομα μα μου
Στη μέρα που θα χρίσουν τον Χειμώνα βασιλιά
Συντρίμμια μες τις πόλεις
Στα δάση τους φωτιές
Στο όνομα της γέννησης ενός καινούριο κόσμου
Ενός καινούριου κόσμου γεννημένου να πετύχει
Γιατί ζωή δεν θα έχει μόνο απέραντο κενό
Ανθρώπινες υπάρξεις
Για πάντα ξεχασμένες
Το σύμπαν ξετινάζει μια για πάντα την μιζέρια
Καθώς εγώ με μίσος ξεκοιλιάζω τον Γιαχβέ
Δίνω τα έντερα του να τα φάνε τα σκυλιά
Την λύτρωση ζητάς από την κόλαση
Για αυτό στις φλέβες σου
Ζυγώνουνε ξυράφια
Δεν έχεις το κουράγιο να παλέψεις και κοιτάς αυτόν το κόσμο
Να γίνεται κομμάτια
Στους θεούς κάνεις προσευχές
Μα δεν υπάρχει κανείς ποιά να σε ακούσει
Η αλήθεια σε έχει κάνει να απελπίζεσαι
Για αυτό τώρα και οι φλέβες σου
Συναντήσαν τα ξυράφια
|
||||
8. |
The Heart of Winter
06:05
|
|
||
Μέσα στους τάφους κατοικώ
Mόνο οι νεκροί μ' ακούνε
Εχθρός πάντα θανάσιμος θα μείνω του εαυτού μου
Ανίδεοι και οι αχάριστοι τη δάφνη μου κρατούνε
Oργώνω κι άλλοι χαίρονται το κάρπισμα του αγρού μου
Κανένα δε ζηλοφθονώ
Η οδύνη τι με νοιάζει,
Τριγύρω το ακατάλυτο μίσος, η καταφρόνια
Αρκεί μόνο που όσες φορές το χέρι μου σε αδράζει
Ολοένα πιο τερπνά αντηχείς, ω λύρα μου απολλώνια.
Σκοτάδι μες στην καρδιά του Xειμώνα!
Όταν φτασμένη απάνω στον ορίζοντα θα ιδείς
Μίση να φεύγουν, οι έρωτες, χολή τα πάθη σου όλα
Μάταιη ψυχή στην ατονία εσπέρας του Χειμώνα,
ενώ θα κλείνεις τα χρυσά φτερά σου πληγωμένη,
Την ώρα που σαν λύτρωση κάτι θα καρτερείς
Φτωχή καρδιά, θανάσιμα μα αιώνια λυπημένη
Φωτιά μες στην καρδιά του Χειμώνα!
|
Streaming and Download help
If you like Χειμώνας, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp